Thursday, November 3, 2011

Image: Fontes Duo


M0749 - M0750 - M0751

750. Fontes Duo. Fontes duo erant, eodem monte prognati; forte unus ad laevam exsilit et pratum in infinitam magnitudinem diffusum adspicit et inquit, “O frater mi, vale! Huc sequor quo haec nova rerum species iucunda vocat.” Hinc simul diversus abit et pratum petit; dum eius pulchritudinem variam late percurrere vult, in rivulos plures se dividit, at exhaustus solum avidum satiat et inter florum delicias tristes perit. Alter interea, prudentior, alveo se continens, eodem labitur quo semel receptus est. It quidem inter asperas cautes et cursus habet difficiliores et parum gratos. At nihil sui amittit; immo, e collibus propinquis catervam aquarum decidentem recipiens, suas auget. Mox etiam ad ipsum hinc inde rivi confluunt et fit amnis ingens, ipse qui rivus fuit.



M0750 (not in Perry). Source: Desbillons 11.14 (adapted into prose; shortened). This fable is not in Perry’s catalog; Desbillons cites Launay as his source. Compare the fable of the rivers and the sea, #747.